چند روزیه در سطح شهر بنرهایی نصب شده که کارهای انجام شده توسط شهرداری در یکسال اخیر رو بیان می کنه. در این رابطه چند نکته به ذهنم رسید که مطرح کنم:

اولین نکته ی قابل تقدیر نفس عمله! همین که شهروندان اینقدر محترم به حساب اومدن که شایستگی اطلاع از کارهای انجام شده رو داشته باشن، خودش گام مهمیه.قابل ذکره که امروزه تو دنیا بحث مشارکت شهروندان در اداره شهر به طور خیلی جدی مطرحه و میشه گفت که اولین قدم در این زمینه آگاهی شهروندان از امور شهره. تو کشور خودمونم، هم در قانون شهرداری و هم در قانون شوراها، هر دوی این نهادها در مواردی موظف به ارائه ی گزارش به شهروندان شدن که متأسفانه عملاً انجام نمیشه. بنابراین میشه این اقدام شهرداری رو به فال نیک گرفت (البته به شرطی که استمرار داشته باشه).

نکته مثبت بعدی در این گزارش حجم وسیع آسفالت معابره که در این مدت انجام شده. همه می دونیم که یکی از مشکلات مشترک همه ی شهرها آسفالته. تقریباً هیچ شهری نیست که مردمش از چاله چوله ی خیابونا گله و شکایت نداشته باشن. تو شهر ماهم که کوچه های زیادی هستن که با توسعه ی شهر در این سالهای اخیر بوجود اومدن و هنوز خاکیند.و انصافاً آسفالت کار سخت و پرهزینه ایه.این که این تعداد کوچه تو این یکسال آسفالت شده جای تشکر داره.

کار بعدی که خیلی هم مهمه ممیزی املاک سطح شهره. ممیزی املاک طبق قانون یکی از وظایف شهرداریه که هر 5 سال یکبار باید انجام بشه. عجالتاً بنده که حدود یک ربع قرن (!) سن دارم، یادم نمیاد که آخرین بار کی تو این شهر انجام شده. اهمیتش هم به خاطر اینه که در عین پر هزینه بودن یک کار زیربنائیه که اگرچه به ظاهر دیده نمیشه اما در برنامه ریزی های آینده و برای تصمیم گیری صحیح خیلی کاربردیه. البته من از کیفیت انجام این کار اطلاعی ندارم اما به هر کیفیتی نفس پرداختن بهش قابل تقدیره.

کار مثبت دیگه که قبلاً هم درباره ش اینجا صحبت شده، توجه به ظاهر شهر و زیبا سازی اونه.

اما در کنار این نکات مثبت بد نیست چندتا انتقاد هم مطرح کنیم:

یه نکته کارهائیه که در بهشت فاطمه انجام شده.هر چند سروسامونی به وضعیت نا به سامان اونجا داده شده، اما به نظر می رسه که یکم زیاد از حد به گورستان شهر پرداخته شده.اون حجم وسیع کفسازی، در شرایطی که خیلی از پیاده روهای شهر داغونه، یکم غیر منطقی به نظر می رسه.با توجه این که شهر ما از نظر فضاهای تفریحی زیر خط فقر مطلق به سر می بره و تنها پارک شهر که در نقطه ی نامناسبی هم قرار گرفته خیلی کوچیکه، دیدن محوطه سازی های گسترده در قبرستان، که اوجا رو به شکل یه پارک درآورده، تعجب آوره. ضمن اینکه باید توجه داشته باشیم که بهشت فاطمه عملاً در داخل شهر قرار گرفته و طبق استانداردهای شهرسازی کم کم باید به فکر یک قبرستان جدید در خارج محدوده ی شهر بود. مضافاً بر اینکه در طرح هادی شهر هم برای اون منطقه کاربری دیگه ای تعیین شده.بنابراین فکر می کنم که بخش اعظم اون هزینه ها می تونست جای مفید تری صرف بشه.

بحث بعدی برگزاری برنامه های فرهنگیه. البته خیلی خوبه که شهرداری به امور فرهنگی اهمیت می ده.اما لازم نیست که خودش مستقیماً وارد کار بشه (چون خودش کارای زمین مونده ی زیادی داره) می تونه این کارو از طریق نهادهای فرهنگی مثل هیئتهای مذهبی یا گروههای هنری و با حمایت و پشتیبانی از اونها انجام بده.

با یک نگاه کلی به گزارش عملکرد ارائه شده، به نظر میرسه که اولویت کاری شهرداری در یکسال گذشته با کارهایی بوده که زود به نتیجه برسند. در واقع بیشتر همت شهرداری به کارهای اصطلاحا روبنایی معطوف بوده.در حالی که نیاز اساسی این شهر امروزه بیشتر زیربنائیه. اون چیزی که باعث شده خشکبیجار به اندازه ی شهر های همجوار مثل خمام و کوچصفهان رشد نکنه همین مسأله است. طرح هادیی که امروز در شهرداری ملاک عمله، در سال 76 تهیه شده (دوره طرح هادی 10 ساله است) ضمن اینکه بسیار ضعیف و پرانتقاده (و شایعه که در زمان تهیه اش برخی اعمال نفوذها صورت گرفته!). بدتر از اون طرح تفصیلیه که مربوط به سال هفتاده در حالی که دوره ی طرح تفصیلی 5 ساله است.و همین ها باعث شده که ساخت و ساز در شهر با مشکلات زیادی روبرو باشه که این مسأله روند توسعه ی شهرو مختل می کنه.با همه ی اینها اما متأسفانه در این زمینه ها کاری صورت نگرفته. اما جذابیت کارهای زود بازده اینه که مردم اونو سریع و مستقیما لمس می کنند و سیل پیامهای تشکر روانه میشه ولی کارهای زیربنایی ممکنه سالها بعد نتیجه ش دیده بشه. نمونه ش همین تعریض بلوار مطهری که خیلی سریع پیش رفت، نتیجه ی آماده بودن زیرسازیش بود که 15 – 16 سال پیش در زمان شهرداری آقای صبوری ساخته شده بود. با این اوصاف اگه یکم بدبین باشیم باید فکر کنیم که قراره این شهر بازم سکوی پرتاب افراد به پست های بالاتر باشه ولی ما کلاً بدبین نیستیم خداروشکر!

نکته ی آخر اینکه خدماتی که در یک شهر انجام میشه صرفاً حاصل زحمات یک فرد نیست و افراد زیادی در این زمینه خدمت می کنن که عمدتاً هم دیده نمی شن. از جمله ی این افراد پرسنل زحمت کش شهرداری از کارگران و کارمندان و کارشناسان هستن که دست همه شون درد نکنه!

در حین نوشتن این مطلب خبردار شدم که آقای شهردار دارن از این شهر می رن (این دفعه دیگه جدی جدی). اگه راست باشه حیف شد چون با اومدن ایشون شهر یه تکونی خورده بود و امیدوار بودیم که در مسیر پیشرفت قرار بگیره.امیدوارم این مسیر ادامه داشته باشه و ایشون هم هرجا هستن موفق باشن.